Kopiowanie, przetwarzanie i rozpowszechnianie zawartości strony głównej i podstron tej autorskiej strony internetowej w całości lub w części bez zgody autora strony Marcina Pycia
jest zabronione i stanowi naruszenie praw autorskich. Podstawa prawna: "Ustawa o Prawie Autorskim i Prawach Pokrewnych" z dnia 4 lutego 1994r. (Dz. U. 94 Nr 24 Poz. 83, sprost. Dz. U. 94 Nr 43 Poz. 170 i późniejsze).

"Człowieka z charakterem pociąga to co jest trudne, ponieważ dopiero w zmaganiach z trudnościami potrafi uświadomić sobie własny potencjał"

Autor wpisu: Marcin Pyć Data wycieczki: 23.08.2019 Mapa >>> [Cofnij]

Tytuł wpisu:

Wycieczka w Małych Pieninach na trasie G. O. S. W. "Pod Durbaszką"- Wysoki Wierch- Szafranówka- Palenica- Szczawnica

Zrealizowana trasa:
Górski Ośrodek- Szkolno- Wypoczynkowy „Pod Durbaszką”- bez szlaku- szlak rowerowy obok bacówki koło ośrodka- szlak niebieski- bez szlaku- Wysoki Wierch (898)- bez szlaku- szlak żółty- szlak żółty/szlak niebieski- Huściawa (818)/zbocze- skrzyżowanie szlaków (szlak do Szlachtowej)- szlak niebieski- Cyrhle (774)- Łaźne Skały (773)/zbocze- Witkuła (736)- Szafranówka (742)- szlak żółty- Przełęcz Maćkówki (690)- Palenica (722)/Górna stacja kolejki linowej "Palenica"- Szczawnica (dolna stacja kolejki linowej "Palenica")- szlak żółty- Szczawnica (PKS/Halka)
Długość trasy: 7,0km Przewyższeń (suma podejść): 229m Czas przejścia: 5godz.

OPIS:

W drugi słoneczny dzień rozpoczeliśmy wędrowanie o 7:30 idąc z ośrodka "Pod Durbaszką" pięknymi polanami, z których rozprzestrzeniały się piekne panoramy na Beskid Sądecki, w tym Radziejową i Przehybę, a nawet Gorce i Babią Górę w oddali.
Szliśmy ścieżką polną obok bacówki, aż do połączenia ze szlakiem z Durbaszki, którym dalej idzie się zboczem Wysokiego Wierchu.
Już niedaleko podnóży Wysokiego Wierchu było widać po lewej stronie wyraźnie Tatry i tereny na Słowacji, w tym Haligowskie Skały, a po prawiej cały czas widok na Beskid Sądecki z Radziejową i Przehybą oraz przez całą drogę towarzyszył nam szczyt Jarmuta.
Następnie powspinaliśmy się dosyć stromo i mozolnie na szczyt Wysoki Wierch (898), skąd były piękne widoki na wszystkie strony.
Z tyłu było widać Małe Pieniny z Durbaszką (942) i w tle Wysoką (1050). Z prawej strony Szlachtową, Jaworki i Beskid Żywiecki z Radziejową, Wielkim Rogaczem i Przehybą. Z lewej strony były piękne widoki na Pieniny Słowackie, Nową Lesną i Haligowskie Skały oraz bardzo wyraźnie Tatry na Słowacji. Z przodu natomiast było wyraźnie widać Trzy Korony, Górę Zamkową, Czerteż, Sokolicę i częściowo Przełom Dunajca.
Mama wspinając się na Wysoki Wierch (898), lekko się przeraziła i pobała, patrząc na tak rozległe widoki i dosyć wysoko, ale potem chwilowym kryzysie dalej poszła z nami.
Po zjedzeniu kanapek i napiciu się napojów, zeszliśmy do żółtego szlaku, który w lewą stronę schodzi na Słowacje do Plasnej i Haligowskich Skał, aż do Czerwonego Klasztoru.
Mieliśmy iść jeszcze na Rabsztyn, ale zawróciliśmy, żeby szybciej wrócić do domu.
Dlatego skręciliśmy w prawo, gdzie przeszliśmy żółtym szlakiem do głównego szlaku i dalej szliśmy pięknymi polankami z ładnymi widokami, mijając skrzyżowanie szlaków, gdzie odbicie szlaku żółtego kończyło się w Szlachtowej, a my poszliśmy dalej przed siebie, aż doszliśmy pod Łaźne Skały (773).
Cały czas wzdłuż tego fragmentu szlaku, towarzyszyły nam widoki z prawej strony na Trzy Korony, Górę Zamkową i Sokolicę a z prawej na Jarmutę, Radziejową, Wielki Rogacz, Przehybę i Bereśnik.
Idąc zboczem Łaźnych Skał (773) aż do Witkuły (736), szliśmy przez las, podchodząc i schodząc niekied dosyć stromo pod górę, co wymagało sporego wysiłku. Gdzieniegdzie były polanki, przeważnie z widokiem na Szczawnicę i Jarmutę.
Na szczycie Witkuła (736) był duży głaz i również strome podejście i zejście.
Od Witkuły (736) było już krótkie strome podejście do Szafranówki, skąd roztaczały się piękne widoki na Przełęcz Maćkówki, Palenicę (722), Trzy Korony i Gorce w oddali oraz Jarmutę.
Na przełęczy zrobiliśmy zdjęcia z ogromnymi grzybami oraz owadami i doszliśmy do górnej stacji kolejki krzesełkowej "Palenica".
Z Palenicy zjechaliśmy z naszymi tobołkami, które były przy nas, kolejką krzesełkową do Szczawnicy, był to dosyć stromy zjazd i emocjonujący, szczególnie dla mamy, która jechała pierwszy raz w życiu kolejką linową krzesełkową.
Pod dolną stacją kolejki linowej (krzesełkowej) "Palenica" w Szczawnicy kupiliśmy i zjedliśmy kołacza węgierskiego z posypką kokosową. Blance kupiliśmy świecącego warkoczyka, który przypięła do włosów:) i pojechała z nim do Stalowej Woli.
Na zakończenie wycieczki doszliśmy do przystanku Szczawnica (Halka), skąd po chwili oczekiwania odjechaliśmy do Krakowa a następnie do Stalowej Woli.

Autor zdjęć: Marcin Pyć